"bmx"

‘’Όταν ανοίγουν τα φώτα’’(κειμενο:by anonymus)

 

   Έξω γινόταν χαλασμός. Με τη βροχή να πέφτει ασταμάτητα, και τα αυτοκίνητα, χιλιάδες, να γεμίζουν τους δρόμους, αισθάνθηκα ένα είδος πανζουρλισμού να χορεύει στο κεφάλι μου. Τον ίδιο ακριβώς πανζουρλισμό αντίκρισα μέσα σε λίγα λεπτά και στην αίθουσα έκδοσης εισιτηρίων της ταινίας που είχαμε προγραμματίσει να δούμε. Ήξερα πως η μέρα δεν θα εξελισσόταν καλά.

 Φορτωμένη με  2 σακούλες pop-corns και άλλους δυο φίλους τακτοποιήθηκα στη θέση 11 της αίθουσας προβολής. Η ταινία αρχίζει και μη μπορώντας να συγκεντρωθώ στο, όχι και τόσο ενδιαφέρον, περιεχόμενο που διαδραματιζόταν στην τεράστια οθόνη, αφέθηκα στις σκέψεις μου.

Ξαπλωμένη στη θέση μου, κοιτάω τα δυο άτομα δίπλα μου που παρακολουθούν με πάθος την ταινία. Ήταν φίλοι μου. Παρόλο που δεν τους γνώριζα καιρό μπορούσα να τους αποκαλώ έτσι. Μήπως βιάστηκα ;

Υπάρχουν φορές που γνωρίζουμε ανθρώπους  και αμέσως μας εμπνέουν εμπιστοσύνη, φιλική, ερωτική. Κατά πόσο όμως μπορούμε να ακουμπάμε πάνω τους; Ξέρεις καλά πως παίζεις με τη φωτιά. Οι κοινωνικές μας σχέσεις σήμερα έχουν εκτροχιαστεί. Πλησιάζεις τον άλλον από καθαρά ατομικό συμφέρον, συνήθως ερωτικό. Το κάνεις και εσύ, το κάνω και εγώ και ΟΛΟΙ μας. «Είχε παράλληλη σχέση», «Σε θάβει πίσω απ’ την πλάτη σου…». Σου φαίνεται ανήκουστο; Πώς μπορείς μετά να εμπιστευτείς κάποιον. Το μυστικό είναι να ξεκαθαρίσεις τα ‘’θέλω’’ σου και τις προσδοκίες σου από τους άλλους. Μόνο έτσι θα έχουμε ουσιαστική εμπιστοσύνη.

  Όταν ανοίγουν τα φώτα… η ταινία έχει τελειώσει. Δυο ζευγάρια μάτια με κοιτούν επίμονα, περιμένοντας να επανέλθω στην πραγματικότητα. Προχωρώντας προς την έξοδο παρατηρώ μια παράξενη αίσθηση στο στόμα μου.

Έφταιγαν τα pop-corns ή οι περίεργες σκέψεις περί εμπιστοσύνης μού άφησαν αυτή την πικρή γεύση στα χείλη;

"?????"

"Οταν βραδιάζει" (κειμενο:by anonymous)

                            

 Είναι κάποιες μέρες του χειμώνα που άθελά σου σε μελαγχολούν. Δεν ξέρω αν φταίει η βροχή που χορεύει από το πρωί στους δρόμους ή η θέρμη που εκπέμπει το αναμμένο τζάκι , απλώς σε κάνουν να αναπολείς στιγμές.

Καθισμένος κατάχαμα με μια κουβέρτα αγκαλιά, να ζεσταίνει το σώμα και τη ψύχη, σκέφτεσαι τι μπορεί να πήγε στραβά. Έφταιγες εσύ ή απλώς η τύχη αποφάσισε να παίξει για ακόμη μια φορά το παιχνίδι της; Όχι, ήταν απλώς μια λάθος επιλογή. Μια λάθος επιλογή που σε έφερε αντιμέτωπο με το μεγαλύτερο δίλλημα. Μπορείς να θυσιάσεις την αξιοπρέπειά σου για κάτι… κάποιον που δεν του αξίζει;

Από τα πρώτα κιόλας στάδια της γνωριμίας καταλαβαίνεις πως ταιριάζεις απόλυτα. Είναι εκείνα τα λεπτά, ασήμαντα για τους άλλους σημεία. Τα μαλλιά, το γέλιο, ακόμα και ο τρόπος που κρατάει το τσιγάρο στα χείλη σου φανερώνουν πως αυτόν έψαχνες τόσο καιρό. Σε αυτόν ίσως βρεις αυτά που λείπουν από τους άλλους, φτάνοντας στο σημείο να θυσιάζεις τα πάντα για μια ακόμη συνάντηση, μια ακόμη συζήτηση μαζί του.

Τι γίνεται όμως όταν ξαφνικά μια μέρα σκάει σαν βόμβα μπροστά σου η φράση «Sorry, δεν είμαι για κάτι σοβαρό αυτή τη στιγμή» ; Συμβιβάζεσαι με αυτά που μπορεί να σου προσφέρει; Αν πραγματικά αναζητάς την ευτυχία σε μια σχέση δεν υπάρχει νόημα να μένεις εκεί. Στο βωμό όμως των συναισθημάτων πολλοί είναι αυτοί που υπέκυψαν. Εσύ;

Η φωτιά σιγοσβήνει, καθώς το ρολόι δείχνει μεσάνυχτα. Κουλουριασμένος στο πάτωμα συνεχίζεις να απορείς. Έκανες τη σωστή επιλογή; Ίσως αυτή η απόρριψη σου στερήσει πρωτόγνωρα συναισθήματα.

 Είναι εκείνη η ώρα, όταν βραδιάζει…. που το μυαλό αδειάζει από τα προβλήματα της ημέρας και το μόνο που μένει είναι οι αποφάσεις σου, οι στιγμές, οι αναμνήσεις. Όχι, θα τις κρατήσεις, δεν θα τις ξεγράψεις γιατί ξέρεις πως χωρίς αυτές καραδοκεί πάντα ο κίνδυνος να επαναλάβεις τα λάθη σου.

(Όπως κάθεται η κοπέλα στη φωτογραφία, έτσι καθόταν και ο anonymous όταν μου έδωσε το άρθρο του.Έτσι, κλεισμένος στις σκέψεις του και δυστακτικός!!!)

"Napapijri"

"Fofi"

"Μια μικρη σταση, να μιλησω στο τηλεφωνο και να ξεκουραστω!"

"Vienna like a fairytale"

"Shopping therapy"

"Poker Stars"

"Al Capone"